Από τον Φίλιππο Ζαμπέτα Μουτάφη
Διάβασα ένα άρθρο πρόσφατα και θα ήθελα να σας μιλήσω για κάτι που μου κίνησε την περιέργεια και μου έδωσε την ιδέα να γράψω αυτό το άρθρο. Στο άρθρο αυτό υπήρχε μία λίστα η οποία αφορούσε τις υποχρεώσεις που έχει το αφεντικό μίας γάτας. Στην αρχή αναφέρθηκαν οι βασικές υποχρεώσεις όπως είναι το φαγητό, το νερό και το καθάρισμα της άμμου της γάτας. Όμως αργότερα παρατήρησα στην λίστα αυτή και το παιχνίδι. Η ύπαρξη του παιχνιδιού με το κατοικίδιο μας, όποιο και να είναι αυτό, στην λίστα με τις υποχρεώσεις με προβλημάτισε αρκετά.
Ο περισσότερος κόσμος αποφασίζει να υιοθετήσει ένα κατοικίδιο καθώς θέλει να έχει μία συντροφία ολημερίς και οληνυχτίς. Βέβαια για να μπορέσει κάποιος να ευχαριστηθεί μία συνεχής συντροφία θα πρέπει, πριν υιοθετήσει ένα κατοικίδιο, να έχει αποφασίσει πως
θα το φροντίζει και θα ασχολείται μαζί του. Η φροντίδα περιλαμβάνει το φαγητό, το νερό και την βόλτα είτε το καθάρισμα της άμμου της γάτας. Τώρα, η απασχόληση με το κατοικίδιο μας, έχει πλεονεκτήματα και για αυτό αλλά και για εμάς. Όταν παίζουμε με την γάτα μας για παράδειγμα, είτε με το σκύλο μας εκτός από την χαρά που του προσφέρουμε, περνάμε τον χρόνο μας ευχάριστα, ξεκουραζόμαστε και γελάμε βλέποντας ένα χαριτωμένο πλάσμα να τρέχει πάνω κάτω κυνηγώντας ένα μπαλάκι. Συμπεραίνοντας, τα πλεονεκτήματα του παιχνιδιού με το κατοικίδιο μας είναι πολλά και σημαντικά για την ζωή μας, γι'αυτό το παιχνίδι θα πρέπει να το βλέπουμε ως πλεονέκτημα και ΟΧΙ ως υποχρέωση, καθώς έτσι δεν θα το χτιστεί ποτέ μία ισχυρή σχέση μεταξύ μας. Εύχομαι να σας έχω περάσει το μήνυμα που θα ήθελα, και να το διαδώσετε και στους φίλους σας. Έτσι, κάθε φορά που ένας γνωστός σας σκέφτεται να υιοθετήσει ένα κατοικίδιο, να του πείτε ότι θα πρέπει να βλέπει την ενασχόληση με το κατοικίδιο του ως κάτι ευχάριστο και ωφέλιμο.
コメント